loading...

پایگاه اطلاع رسانی شیهان دکتر سید امیرعلی موسوی

هیئت رئیسه سازمان جهانی کیوکوشین کاراته (WKFB) جمهوری اسلامی ایران

بازدید : 8
پنجشنبه 10 بهمن 1403 زمان : 4:51

شما باید از خودتان چند سوال و جواب ساده بکنید و نسبت به جواب آنها یک رشته را انتخاب کنید ؛ این یکی از راه‌های بسیار خوب برای تصمیم گیری‌های درست و منطقیه

98456776

به چه علت تصمیم به یادگیری کیوکوشین کاراته گرفته ام؟

اول ببینید هدفتان از یادگیری کوکوشین کاراته کدامیک از گزینه‌های زیر می‌باشد ؟

می‌خواهم تندرست و سلامت باشم :

اگر صرفآ بخاطر سلامتی و اینکه ورزش کنید می‌خواهید کوکوشین کاراته را بیاموزید انتخاب کاملآ غلطی کرده‌ اید ، زیرا کوکوشین کاراته ورزشی خطرناک هست و ممکن است آسیب‌های جبران ناپذیری در حین یادگیری آنها ببینید.

می‌توانید از ورزش‌های بسیار خوب دیگری مثل شنا ؛ تنیس ؛ یوگا ؛ فوتبال ؛ بسکتبال و… لذت ببرید.

می‌خواهم در مسابقات شرکت کنم :

ممکن است شما از کوکوشین کاراته خوشتان بیاید و بخواهید آن را یاد بگیرید و در مسابقاتش شرکت کنید و مقام کسب کنید ؛ یعنی کوکوشین کاراته را به خاطر خودش دوست دارید و به آن مثل سایر ورزش‌ها نگاه نمی‌کنید. در چنین شرایطی باید ببینید که تحت نظر کدام استاد به فراگیری علوم و فنون آن بپردازید و دقت کنید تا در کنار مربی‌های خوب و با رعایت نکات ایمنی این کار را انجام دهید.

می‌خواهم بتوانم از خودم دفاع کنم :

اگر می‌خواهید با یاد گرفتن کوکوشین کاراته بتوانید از خودتان و دیگران دفاع کنید باید تصمیم دقیق و ظریفی بگیرید.

شما می‌خواهید یاد بگیرید که کتک نخورید ! چون اگر کتک بخورید ممکنه خیلی چیزها از جمله سلامتی خودتان را از دست بدهید.

نکته اصلی اینجاست که اکثر افراد در باشگاه‌های کوکوشین کاراته در راه یادگیری کتک نخوردن و صدمه ندیدن ، به اندازه یک عمر کتک می‌خورند و صدمه می‌بینند. smileyیعنی یک کاراته کا ۵ سال کوکوشین کاراته را کار می‌کند ؛ ۳ روز در هفته حسابی کتک می‌خورد که اگر یک شب با کسی دعواش شد کتک نخورد !

خب عاقلانه تر نیست وقتی که در آن چند سال می‌خواهید بگذارید را به کارهای مهم تر اختصاص دهید و همان یک شب را کتک بخورید؟

پس باید رشته‌‌‌ای را انتخاب کنید که :

در آن خبری از کتک خوردن و صدمه دیدن نباشد :

هر چند هیچ ورزش رزمی‌نیست که در آن به هیچ وجه خبری از کتک خوردن و صدمه دیدن نباشد چون کتک خوردن و کتک زدن بخشی از رزم است ولی رشته‌هایی که این درصد در آنها کم است زیادند.

اصول مبارزه آن منطقی باشد :

در اکثر رشته‌ها هر کی سرعت ؛ قدرت و آمادگی جسمانی بالاتری داشته باشد برنده است و این دقیقآ چیزی است که شما نمی‌خواهید. مثلآ در بعضی از رشته‌ها یک سری حرکات غیر منطقی رو به شاگرد تحمیل می‌کنند مثلآ با دست خالی مستقیمآ جلوی یک ضربه با میله آهنی می‌ایستند؛ این ضربات و فنون به هیچ وجه در خیابان قابل استفاده نیست چون هر آدم عاقلی این رو میدونه که آهن از استخوان دست شما سخت تر است ؛ حتی اگر این حرکات در کوتاه مدت جواب بدهند در دراز مدت مایه آسیب و دردسر شما خواهند شد ؛ فکر می‌کنید در ۵۰ سالگی بتوانید استخوان دستتان را در مقابل میله آهنی قرار دهید؟ یا مثلآ رشته‌هایی که ضرباتی دارند که نیاز به گرم کردن بدن و یا فضای زیاد است ؛ تصور کنید ساعت ۲ شب از خواب بیدار می‌شوید و با دزد‌هایی که توی خونتون هستند درگیر می‌شوید آیا می‌توانید ضربات چرخشی پایی که در باشگاه به چه قشنگی اجرا می‌کردید را بزنید؟ یا می‌خواهید از آنها خواهش کنید یک ربع به شما وقت بدهند تا بدنتان را گرم کنید؟

فضای مبارزه آن محدود نباشد :

این یعنی اگر مشت زن خوبی در رینگ هستید به هیچ وجه دلیل نمی‌شود که در خیابان کتک نخورید ؛ قواعد مبارزه در رینگ و باشگاه با خیابان کاملآ متفاوت است شما در باشگاه آماده مبارزه هستید ؛ بدنتان را گرم کرده اید ؛ می‌دانید حریفتان هم از قواعد خاصی پیروی می‌کند مثلآ به سر شما ضربه نمی‌زند ؛ از وسایل ایمنی استفاده می‌کنید و… این شرطی شدن نسبت به شرایطی خاص مثلآ ضربه نزدن به نقاط حساس و… باعث می‌شود بعد از سالها تمرین در باشگاه در خیابان کاملآ دست و پای خودتان را گم کنید و از یک فرد معمولی کتک بخورید ؛ و حس چنین حالتی واقعآ ناراحت کننده است. بعد از چندین سال تمرین رزم و دعوا یک شبه از یک فرد عادی کتک بخورید ؛ ناراحت کننده نیست؟
علت این موضوع فقط انتخاب غلط شماست ؛ اگر بخاطر سلامتی و کسب مقام رزمی‌کار کرده اید که اصلآ نباید انتظار داشته باشید که کتک نخورید اگر هم برای دفاع از خود کار کرده اید انتخاب غلطی کرده بودید که با دیدن شرایط متفاوت و حرکات پیش بینی نشده طرف در خیابان دستپاچه شدید. در واقع شما اصلآ فنون مبارزه خیابانی را تمرین نکرده بودید بلکه فقط ادای آن را در آورده بودید.

پس گول هیچ کدام از این سی دی‌ها ؛ کتاب‌ها و باشگاه‌هایی که ادعا می‌کنند دفاع شخصی و مبارزه خیابانی را ظرف یک ماه ؛ ۲۴ ساعت ؛ ۲۰ روز و… به شما یاد می‌دهند نخورید زیرا این کار به هیچ وجه عملی نیست !

فرض کنید شما الفبا و خواندن نوشتن نمی‌دانید ؛ من ادعا می‌کنم خواندن یک کتاب ۵۰ صفحه‌‌‌ای را ظرف یک ماه به شما یاد بدهم ؛ ولی فقط همان کتاب ! در واقع به مرور زمان شما از شکل و شمایل حروف و بخاطر تکرار محتوای هر صفحه آن کتاب را حفظ می‌شوید ولی به هیچ وجه خواندن یاد نگرفته اید ! اگر کتاب را عوض کنند شما نمی‌توانید هیچ چیزی بخوانید.
این دقیقآ همان کاری است که این کتاب‌ها و سی دی‌ها انجام می‌دهند یعنی شما در فضای خانه یا باشگاه در آرامش کامل با دوستتان انواع ضربه‌ها و دفاع‌ها را تمرین می‌کنید و می‌بینید همه آنها به خوبی اجرا می‌شوند و فکر می‌کنید که مبارزه را یاد گرفته اید و دچار اعتماد به نفس کاذب می‌شوید ولی وقتی واقعآ یک شب در یک کوچه تاریک با صدای خشن و برق چاقوی یک مزاحم روبرو می‌شوید حتی اسمتان را هم فراموش می‌کنید چه برسد به فنون نوشته شده در یک کتاب !

ولی اگر راه مبارزه را به درستی فرابگیرید مبارزه به بخشی از غریزه بدن شما تبدیل می‌شود و حتی اگر نصفه شب چشمتان را باز کنید و ببینید کسی می‌خواهد شما را خفه کند می‌توانید از خودتان دفاع کنید.
ضرب المثل معروفی هم هست که می‌گوید : «ماهی ندهید ؛ ماهی گیری را یاد بدهید»

پس اگر واقعآ تصمیم گرفته اید فنون رزمی‌را بیاموزید پایه و اساس و راه درست آن را بیاموزید.

ارادتمند شما سید امیرعلی موسوی

OSU

اعتبار مدارج دان سازمان های رزمی در جهان
بازدید : 7
پنجشنبه 10 بهمن 1403 زمان : 4:51

بنام خدا

بحث کمربند در ورزش‌های رزمی‌پیشینه‌‌‌ای طولانی دارد و هنرجویان رزمی‌از کمربندهای گوناگون استفاده می‌کردند اما کمربندهای رسمی‌که به شکل امروزی آنها را میشناسیم و کاربرد آن برای نشان دادن سابقه و مهارت رزمی‌کاران است ، برای اولین بار توسط رشته جودو و کاراته مطرح شد.

پس از آن مورد تقلید سایر رشته‌های رزمی‌قرار گرفت اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که کدام رشته رزمی‌بیشترین اعتبار را در میان سبک‌های دیگر از نظر مدارک و مدارج فنی کمربند دارد.

در این مقاله سعی داریم با توجه به دشواری کسب کمربند ، جایگاه جهانی سازمان‌ها و سبک‌ها ، و تنوع مهارت‌های فنی وآزمونی هر کدام به ترتیب جایگاه اعتبار کمربندها ، هر سازمان و سبک را معرفی کنیم.

با ما همراه باشید...OSU

00

جایگاه اول: کاراته دای دوجوکو و جیسن کاراته

کاراته دای دوجوکو که به کاراته کودو نیز معروف است توسط تاکاشی آزوما ملقب به تانک جنگی ابداع شد. کاراته کودو ترکیبی از رشته‌های بوکس، کیوکوشین، جودو، موی تای است.

مبارزات این سبک به صورت ترکیبی و کاملا آزاد اجرا می‌شود و هنرجو در مسیر رسیدن به هر کمربند باید به تمامی‌فنون ضربه‌‌‌ای و گلاویزی آشنا باشد همین امر کاراته کودو را به یکی از دشوارترین سبک‌ها تبدیل کرده است.

گرفتن کمربند و دان در این سبک بسیار دشوار بوده تا حدی که در جهان به اساتید دان 3 و 4 این سبک لقب ارزشمند شیهان داده میشود همین امر باعث شده کمربندهای کاراته دای دوجوکو بالاترین ارزش و اعتبار را داشته باشد.

رشته‌های ترکیبی ژاپنی نظیر جیسن کاراته نیز حکمی‌مشابه کاراته کودو دارند و از نظر ارزش احکام هم تراز با کاراته کودو هستند جیسن در زبان ژاپنی به معنای جنگ واقعی می‌باشد.

در اصل این نام برای هر نوع مبارزه آزادی استفاده میشود. ریشه جیسن کاراته به اوایل تاسیس کاراته بازمیگردد و این نوع مبارزه در ژاپن باستان کاربرد داشته با پیدایش سبک‌های رزمی‌ترکیبی مثل mma ژاپن برای نشان دادن قدرت کاراته جیسن کاراته قدیم را احیا میکند این سبک ترکیبی از بوکس، کیوکوشین، جوجیتسو، جودو میباشد و شباهت بسیاری با کاراته کودو دارد.

جایگاه دوم : جودو

جودو رشته‌‌‌ای گلاویزی محور با تکنیک‌های پیچیده با تکیه اصلی بر فنون ناگه وازا یا همان پرتابی است. به نوعی میتوان جیگارو کانو بنیانگذار جودو را مبتکر ایده کمربند و دان در هنرهای رزمی‌دانست.

سازمان کودوکان که مقراصلی جودو در جهان است بسیار در ارائه احکام فنی دان به هنرجویان وسواس به خرج می‌دهد و همین امر باعث اعتبار بالای احکام فنی این رشته شده است.

جایگاه سوم: سبک‌های مادر کاراته (شامل چهار سبک اصلی گوجوریو، وادوریو ، شتوکان ، شیتوریو به اضافه کان ذن ریو)

تمامی‌سبک‌های نامبرده دارای اعتبار و جایگاه جهانی بالایی هستند. از طرفی فدراسیون جهانی کاراته به شدت در ارائه احکام دان حساسیت به خرج می‌دهد در تمامی‌سبک‌های نامبرده دان پنجم انتهای مهارت کاراته کار است و دان‌های، بعدی با توجه به سابقه و زحمات شخص رزمی‌کار اعطا میشود. سختگیری‌های فدراسیون ژاپن و کشورهای تابع در اعطای دان‌های پنج به بالا اعتبار بسیاری را به مدارج این سبکها داده است

جایگاه چهارم:کیوکوشین کاراته

کیوکوشین قدرتی ترین سبک رزمی‌جهان است که توسط سوسای اویاما بزرگ(OSU) با الهام از سبک گوجوریو ابداع شد.

مدارج این سبک تا زمان حیات سوسای اویاما با توجه به دشواری‌های تکنیک‌های این سبک و وجود قهرمانان بزرگ تا حدی زیاد بود که حتی رشته جودو را از نظر اعتبار پشت سر گذاشته بود.

متاسفانه پس از مرگ اویاما جهان شاهد رشته قارچ گونه شاخه‌های کیوکوشین کاراته بود.

به حدی که تا همین لحظه بیش از دویست سازمان کیوکوشین کاراته ثبت شده با عناوین مختلف در جهان وجود دارد و طبعاً برخی سازمان‌ها و شاخه‌ها مدارک دان بسیاری را با سرعت و حساسیت کمتری به هنرجویان ارائه دادند که همین امر اندکی از اعتبار مدارج کیوکوشین کاست ، اما به هر حال با توجه به سختی و جایگاه کیوکوشین در دنیای رزمی‌احکام کمربند این سبک قدرتمند همچنان جزو معتبرترین احکام در جهان است.

لازم به ذکر است سازمان‌های کیوکوشین کاراته در جهان بصورت مستقل و سازمانی اداره می‌شوند و زیر مجموعه فدراسیون جهانی کاراته(WKF) نیستند و فقط در ایران تحت نظارت فدراسیون کاراته جمهوری اسلامی‌می‌باشد.

جایگاه پنجم:جوجیتسو برزیلی

این سبک برزیلی با وجود اینکه یک کپی ارتقا یافته از جوجیتسوی ژاپنی است و آنچنان تز تازه‌‌‌ای را وارد دنیای رزمی‌نکرده است اما با رشد سازمان‌های mma توانست برتری خود را در نبردهای تک به تک نشان بدهد جوجیتسو برزیلی از حمله رشته‌هایی است که طولانی ترین مدت زمان را برای ارتقا کمربند هنرجو در نظر میگیرد از سویی سختگیری بسیاری در آزمون‌های کمربند دارد همین امر مدارج کمربند جوجیتسوبرزیلی را در جهان صاحب اعتبار و آبرو کرده است.

جایگاه ششم: کیک بوکسینگ و موی تای

علت آورده شدن نام دو رشته در یک جایگاه شباهت این دو به یکدیگر است هر چند که کیک بوکسینگ رشته‌‌‌ای نوظهور و موی تای رشته‌‌‌ای ریشه دار است اما از نظر شکل و فاز مسابقاتی هر دو از رشته‌های حرفه‌‌‌ای و رینگی هستند.

موی تای به طور کلی از کمربند استفاده نمیکند و با سایر رشته‌های رزمی‌متفاوت است از نظر درجه بندی و از عنوان خان استفاده می‌کند و کیک بوکسینگ که الهام گرفته از کاراته است از سیستم کمربند و دان بهره می‌برد.

تعدد سازمان‌ها و سبک‌ها در کیک بوکسینگ نیز باعث کاهش اعتبار کمربندهای آن شده است و از طرفی برای هنرجویان این رشته‌های بیشتر از عناوین دان مقام‌های قهرمانی یا مسابقات حرفه‌‌‌ای و درآمدزایی اهمیت دارد با این حال این رشته‌ها جزو رشته‌های، سخت محسوب می‌شوند و مدارک فنی آنها دارای احترام در دنیای رزمی‌است (با توجه به سازمان و سبک مربوطه)

جایگاه هفتم:ووشو

سیستم دان و کمربند در این رشته و انشعابات آن امری نوین است و قبلا چنین چیزی در ورزش‌های رزمی‌چینی وجود نداشته است اما اکنون فدراسیون جهانی ووشو این امر را در انشعابات خود قرار داده است.

ووشو شکل مدرن شده‌‌‌ای از ورزشهای، سنتی چینی است اما با توجه به دشواری‌های این رشته و تنوع بالا هرگز آنطور که در عمل انتظار میرفت بحث درجه و کمربند در این رشته پیچیده از اهمیت بالایی برخوردار نبوده .

گستردگی سبک‌ها و تکنیک‌ها و طیف گسترده آنها به حدی بالا بوده که فدراسیون جهانی هنوز موفق به گذر از ووشوی سنتی به ووشوی مدرن را نداشته اما با وجود این اساتید کونگ فو چینی و ووشو از احترام ویژه‌‌‌ای در جهان برخوردارند.

احکام دان ووشو هنوز در اذهان عمومی‌پذیرفته شده نیست و همین امر از اهمیت مدارج فنی این رشته در اذهان عمومی‌کاسته با این حال ووشو در لیست معتبرترین احکام با توجه به جایگاه و شهرت جهانی قرار می‌گیرد.

جایگاه هشتم:کونگ فو توآ

این سبک برای اولین بار در ایران ابداع شد و بعدها شاخه‌های دیگری نظیر نیوکونگ فو، کونگ فو پرتوآ، توتایماو... پیدا کرد

این رشته دارای پیچیدگی فرم‌ها ، چرخش دورانی ضربات و محورهای هندسی عجیب در تکنیک‌هاست .

با این حال یدک کشیدن نام کونگ فو برای این سبک و انشعاباتش برای او در جوامع جهانی گران تمام شده و فدراسیون جهانی ووشو از اینکه ایران فدراسیونی به نام کونگ فو دارد بسیار آشفته است و حتی از عضویت کونگ فو ایرانی در کمیته بین المللی المپیک ioc جلوگیری کرد و مانع ثبت جهانی این رشته شد.

از طرفی تعدد سبکهای الهام گرفته از کونگ فو توآ و اعطای دان‌های بالا به هنرجویان تا حدی که در برخی از سبکها اعطای دان‌های بالای 8 را به افراد زیر سی سال مشاهده شده.

این وجود با توجه به بومی‌بودن این سبک هنوز اساتید سختگیری در این رشته وجود دارند و اعتبار خود را خدشه دار نمی‌کنند.

کونگ فو ایرانی دارای پیچیدگی و دشواری خاص خود است و در این لیست قرار می‌گیرد.

جایگاه نهم:نینجتسو

در اصل چنین رشته‌‌‌ای وجود خارجی ندارد و واژه نینجا عنوانی تاریخی است که به برخی افراد مزدور گفته میشده با این حال شخصی به نام‌هاتسومی‌شرکتی را به عنوان بوجینکان تاسیس میکند و مدعی تدریس نینجتسو می‌شود.

اصالت و پیشه اجدادی‌هاتسومی‌به نینجاهای ژاپن نمیرسد به همین دلیل بوجینکان در بین ژاپنی‌ها گسترش نیافت.

هاتسومی‌در ثبت کردن این رشته در نهادهای، بین المللی از جمله کمیته بین المللی المپیکioc موفق نبود.

به هر حال هنرجویان این رشته رزمیکاران کاملی از آب در می‌آیند آنها کار با تمامی‌سلاح‌های، سرد و مبارزا نیمه آزاد گ عبور از موانع و آکروبات را تجربه می‌کنند.

رتبه آخر : تکواندو

تکواندو در این لیست صاحب بی ارزش ترین و تشریفاتی ترین احکام کمربند است ، تا حدی تکواندو و فدراسیون‌های کشورهای مختلف در اعطای کمربند راحت گیر هستند که کافی است فرم‌های آنرا تا هر دانی ک میخواهید آن لاین یاد بگیرید و کمربند دریافت کنید.

سیاست فدراسیون جهانی تکواندو براین بوده که برای گسترش این رشته هر طور شده به هرکس کمربند بدهد ، حتی در شهرهای کوچک میتوان شاهد کمربندمشکی‌های دان هفت هشت و نه تکواندو بود. فدراسیون جهانی تکواندو و و فدراسیون‌های تابعه آن رکورد دار اعطای دان‌های افتخاری در بین تمامی‌فدراسیون‌های رزمی‌هستند. دست و دلبازی تکواندو در اعطای دان به حدی است که به هیچ عنوان نمیتوان یک فرد دان 6 تکواندو را با حتی یک هنرجوی کمربند رنگی کیوکوشین مقایسه کرد.

به جرات یک کمربندقهوه‌‌‌ای کیوکوشین یا جودو

از نظر اعتبار و جایگاه عمومی‌و دانش فنی و تکنیکی از یک کمربند مشکی دان 9 تکواندو بالاتراست.

ارادتمند شما

سیدامیرعلی موسوی

OSU

انتصابات خانوادگی یا فامیلی آقای پزشکیان
بازدید : 3
پنجشنبه 10 بهمن 1403 زمان : 4:51

چند کلامی‌از شیهان دکتر سید امیرعلی موسوی پیرامون دام ایگو....

در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که مردم درگیر رفتارهای نمایشی شده‌اند .

شاید پیش‌ترها هم مردمی بودند که گرفتار این مدل نقاب‌ها بودند اما به نظر نمی‌آید که تعدادشان آنقدر زیاد باشد .

اکنون بسیاری از مردم می‌ پندارند که گیاه خوار شدن یک جور مناسک مذهبی است .

یوگا و مراقبه جز رفتارهای به اصطلاح سطح بالا محسوب میشود .

حتی بعضی‌ها علاقه مندی به دوچرخه سواری و فیلم‌ها و کتابهای کلاسیک را هم به عنوان یک پرستیژ نشان می‌دهد .

البته هیچ کدام از این تعابیر اشتباه نیستند و مفید برای یک زندگی عادی است اما زمانی ایجاد مشکل می‌کنند که به عنوان چوب بر سر دیگران کوبیده می‌شوند .

در حقیقت بعضی از افراد با آویختن خود به چیزهایی که از نظر عام و عرف، متفاوت معرفی می‌شود، خود را محترم و یا قابل پذیرش مطرح می‌کنند که این یک امر طبیعی است ولی مشکل برای آن دسته از افرادیست که اینها را اسباب فخر فروشی و یا خو را متمایز از خیلی از اطرافیان در جامعه و خانواده خود ببینند.

این افراد درحقیقت درون تله ایگو افتاده‌اند .

آنها با قضاوت کردن و زیر سوال بردن دیگران، نگاهی ار بالا به دیگران می‌کنند و در واقع در پوسته بسیار شکننده‌ای قرار دارند که فقط کافیست با یک شخص ماهر در هر کدام از این زمینه‌ها روبرو شوند تا کلا فرو بریزند .

ایگو اول با یک ژست مناسب مثل خواندن مجلات زرد یا رمان‌های بازاری شروع می‌شود و بعد می‌رسد به حس خودبرتربینی که به آدم اجازه قضاوت کردن دیگران را می‌دهد .

همیشه باید مراقب این احساسِ برتربودن باشیم، این مهم‌ترین سرنخی است که می‌توانیم بفهمیم درگیر یک تله‌ی ایگو شدیم .

ایگو رندانه خودش را در افکار خاص و قشنگ مخفی می‌کند، چیزهایی مثل شروع یک رژیم گیاه‌خواری یا استفاده از دوچرخه به‌جایِ ماشینِ شخصی، اما بعد همین موارد تبدیل می‌شوند به حس برتری نسبت به کسانی که این مسیر معنوی رو دنبال نمی‌کنند .

توصیه ما به شاگردان عزیز و همه هنرجویان و قهرمانان و ... محترم و عزیز این است

پهلوانی مختص کشتی نیست

پهلوانی یک شیوه است ، یک منش است

اگر در عمر گرانمایه در کنار رفتار و حرکات و آداب و معاشرت حرفه‌‌‌ای و کلاسیک خود منش پهلوانی را قرار ندهی و اخلاق را زیر پا بگزاری تمام داشته‌هایت به یک ارزن نمی‌ارزد.

اوس

ارادتمند شما

سید امیرعلی موسوی

انتصابات خانوادگی یا فامیلی آقای پزشکیان
برچسب ها

تعداد صفحات : -1

آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 9
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 51
  • بازدید کننده امروز : 50
  • باردید دیروز : 0
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 57
  • بازدید ماه : 52
  • بازدید سال : 57
  • بازدید کلی : 85
  • کدهای اختصاصی